φλέβα

φλέβα
η
1. αιμοφόρο αγγείο που ξαναγυρίζει το σκουρόχρωμο αίμα από τα όργανα στους κόλπους της καρδιάς (σε αντίθεση με την αρτηρία).
2. καθεμιά από τις ακανόνιστες έγχρωμες γραμμές που διατρέχουν το σώμα ορισμένων ορυκτών: Φλέβες μαρμάρου.
3. στρώμα ορυκτού, κοίτασμα: Βρήκαν φλέβα χρυσού.
4. υπόγειο ρεύμα νερού, υπόγειο ρυάκι: Οι φλέβες της πηγής.
5. καταγωγή, προέλευση, γενιά: Κρατάει φλέβα από τον Υψηλάντη.
6. μτφ., ταλέντο, ιδιοφυΐα, κλίση, ικανότητα για κάτι: Έχει φλέβα ζωγράφου.
7. ευαίσθητο σημείο της ψυχής, ευαίσθητη χορδή: Του βρήκα τη φλέβα του.

Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • φλέβα — η / φλέψ, εβός, ΝΜΑ, και φλέγα Ν 1. ανατ. (στην αρχ. από τον Ιπποκρ. και μετά) αιμοφόρο αγγείο το οποίο μεταφέρει φτωχό σε οξυγόνο αίμα από όλα τα μέρη τού σώματος στον δεξιό κόλπο τής καρδιάς 2. κοίτασμα ορυκτού 3. υπόγειο ρείθρο νερού («αἱ… …   Dictionary of Greek

  • φλέβα — φλέψ blood vessel fem acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • άνω κοίλη φλέβα — Φλέβα που αποτελείται από τη συμβολή της αζύγου και των δύο ανώνυμων φλεβών. Αρχίζει από την πίσω δεξιά στερνοκλειδική άρθρωση, προχωρεί προς τα κάτω παράλληλα με το δεξιό χείλος του στέρνου και εκβάλλει στο άνω τοίχωμα του δεξιού κόλπου.… …   Dictionary of Greek

  • άζυγος ή αζυγής φλέβα — Ονομασία τριών φλεβών που ανήκουν στο σύστημα των κοίλων φλεβών. Οι ά. φλέβες είναι τρεις, η ά., η κάτω ημιάζυγος και η άνω ημιάζυγος. Η ά., στην οποία εκβάλλουν οι δύο ημιάζυγες, δέχεται όλες τις δεξιές μεσοπλεύριες φλέβες, ενώ οι ημιάζυγες… …   Dictionary of Greek

  • κοίλη φλέβα — Μία από τις μεγάλες φλέβες που φέρνουν μη οξυγονωμένο αίμα από τοσώμα στο δεξιό τμήμα της καρδιάς …   Dictionary of Greek

  • ήπαρ — Με την ονομασία αυτή αναφέρεται συνήθως στα ιατρικά συγγράμματα το συκώτι, όργανο που βρίσκεται στον δεξιό υποδιαφραγματικό χώρο μεταξύ του διαφράγματος και του εγκάρσιου κόλου· εντοπίζεται στο ανώτερο τμήμα του επιγαστρίου, μπροστά στο πάνω… …   Dictionary of Greek

  • πυλαίος — α, ο / πυλαῑος, αία, ον, ΝΑ, θηλ. και ιων. τ. πυλαίη, Α αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην πύλη νεοελλ. 1. (για σχηματισμό ή παθολογική κατάσταση) αυτός που συνδέεται με τη μεγάλη φλέβα μέσω τής οποίας αίμα πτωχό σε οξυγόνο από τον στόμαχο, το… …   Dictionary of Greek

  • βασιλικός — (ocimum basilicum). Φυτό ποώδες, μονοετές, κηπευτικό, πολύ αρωματικό, της οικογένειας των χειλανθών, ύψους 25 60 εκ. Έχει κόμη λίγο ή πολύ διακλαδισμένη, φύλλα ωοειδή, μυτερά, ακέραια ή οδοντωτά, ανώμαλα στην άνω επιφάνεια, πράσινα, έντονα ή… …   Dictionary of Greek

  • σαφηνής — (I) ές, ΝΑ, και δωρ. τ. σαφανής Α σαφής («λόγος κρατεῑ σαφηνὴς τοῡτο κοὐκ ἑνὶ στάσις», Σοφ.) αρχ. το ουδ. ως ουσ. τo σαφηνές η απλή και καθαρή αλήθεια. επίρρ... σαφηνῶς και ιων. τ. σαφηνέως Α (συν. με λεκτικά ρήματα) με σαφήνεια, με βεβαιότητα.… …   Dictionary of Greek

  • Ινδία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ινδίας Έκταση: 3.287.590 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.029.991.145 (2001) Πρωτεύουσα: Νέο Δελχί (12.791.458 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ασίας. Συνορεύει Α με το Μπαγκλαντές και τη Μυανμάρ (Βιρμανία), Β με την Κίνα και… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”